Het leven is wat je overkomt terwijl je andere plannen maakt.
– John Lennon
Deze woorden zei John Lennon ongeveer vijftig jaar geleden. Deze zomer zijn ze op mij van toepassing…
Laat het avontuur maar beginnen!
Dan is het woensdagmiddag, na een lange lunchpauze onder verkoelende bomen en naast een watervalletje stap ik uitgerust op de fiets. De laatste loodjes… nog zo’n 25 kilometer te gaan. Met een big smile trap ik door het Twentse land. Trots op mezelf en genietend van de omgeving. Enschede, ik kom eraan!
‘Rotboer!’ zeg ik in gedachten en nog meer verwensingen komen in me op. Vrijwel meteen daarna verman ik me. ‘Laat je niet gek maken, Margriet! Kom op je kunt het zelf!’ Overeind komen lukt me met moeite… mijn fiets is zwaar en de pijn in mijn enkel, onderbeen en schouder helpt ook niet mee. Daardoor én van de spanning ril ik. Mijn fiets is in orde, maar over mezelf twijfel ik. Als er vanaf het weiland nog steeds geen hulp geboden wordt, besluit ik weg te willen. Meteen stap ik op de fiets, om er meteen als een speer vandoor te gaan.
Als de tractor uit zicht is biggelen tranen over mijn wangen… van de pijn én het gedrag van de boer. Het laatste stelt me teleur en ik begrijp het niet. Hij had me toch kunnen helpen of op z’n minst vragen hoe het met me ging?
Hulp
Mijn enkel heeft verzorging nodig. Gelukkig tref ik bij het eerste huis dat ik tegenkom behulpzame mensen. Bij hun kan ik mijn enkel koelen en zelf even bijkomen.
.
De foto’s bij deze blog heb ik gemaakt met mijn Iphone. De kwaliteit is anders dan je van me gewend bent.
6 antwoorden op “Teleurstelling”
Oh geweldig Rotboerpad 🤣
Wel bijzonder dat hij niet te hulp schoot. Misschien heeft hij je toch niet gezien of stond je zo vlot weer op dat hij dacht die redt zich wel. Dan nog geen gentleman.
Ik ben drie jaar geleden met mijn fiets gevallen, weliswaar in de stad, maar vanuit het niets stond er zo 10 man om me heen.
Ik had mijn kaak gebroken, heel vervelend, maar… het positieve het heeft tot een blijvend slanker figuur geleid 😊🤩
Jeetje, wat een verhaal Alida. Hopelijk is het met jou en je kaak weer helemaal goed gekomen is? En fijn dat er zoveel mensen meteen om je heen gingen staan. Hopelijk wel om te helpen?!
Bij mij was er buiten de boer om geen mens in de buurt…
Ach wat naar en ik snap helemaal jou reactie, dat de boer niet reageerde. Hij heeft jou echt wel gezien… naar mannetje 🤔
Gelukkig staat dit op zich, je fietste door en er waren andere mensen die je geholpen hebben. In het hotel wist je dat het niet goed zat met je enkel….
Idd soms gaat het niet hoe je het in het hoofd hebt. Een andere vakantie dan dat jij in gedachten had. Omschakelen en er het beste van maken. Rust pakken en tijd nemen om te herstellen Margriet.
Binnenkort kan je je enkel weer belasten en ben je dit snel weer vergeten….
Succes 🍀
Dank je wel, Mieke! Het is helemaal goed gekomen hoor. De verplichte rust heb ik omarmd en er volop van genoten.
Op terras gaan zitten met goed boek!
Zeker niet naar huis
Heel goed, Tiny! Dat is de spirit!!! Heb ik ook gedaan.