‘Als ik spreek en als ik hoor,
laat het liefdeslicht door mij heen schijnen.’
– Ruth Bebermeyer

Deze keer een blogje over een boeiende tekst van Ruth Bebermeyer.
Die las ik afgelopen weekend en de machteloosheid én hoop erin raakten me. Dezelfde dag maakte ik deze foto. Bijzonder toch?

Woorden hebben zoveel impact
‘Woorden zijn ramen (of het zijn muren)
Ik voel me zo veroordeeld door je woorden,
ik voel me zo beoordeeld en weggestuurd,
Voordat ik ga moet ik weten, Is dat wat je bedoelt te zeggen?
Voordat ik me verdedig,
Voordat ik in pijn of angst spreek,
Voordat ik die muur van woorden bouw,
Vertel me, heb ik echt gehoord?

Woorden zijn vensters, of het zijn muren,
ze veroordelen ons, of bevrijden ons.
Als ik spreek en als ik hoor,
laat het liefdeslicht door mij heen schijnen.
Er zijn dingen die ik moet zeggen, dingen die zoveel voor me betekenen,
als mijn woorden me niet duidelijk maken,
wil je me dan helpen om vrij te zijn?
Als ik je leek neer te halen,
als je voelde dat het me niets kon schelen,
Probeer door mijn woorden te luisteren, naar de gevoelens die we delen.’

Worsteling
De worsteling die Ruth beschrijft herken ik.
Lange tijd voelde ik me onzeker als ik communiceerde.
Dan begreep de ander me niet en dat kwam doordat ik mezelf
niet goed begreep of dat ik niet duidelijk genoeg was.
Soms had ik oordelen of maakte ik de ander verantwoordelijk
voor hoe ik me voelde.
Of ik zei gewoon helemaal niets, omdat ik geen zin had in discussies.
Vaak leek het erop dat we langs elkaar heen praten.
En ik beruste erin, want ik had niet het idee dat ik er ook
maar iets aan kon kon veranderen.

Geweldloze Communicatie
Dat het wél anders kon, ontdekte ik jaren geleden.
Toen kwam ik in aanraking met Geweldloze Communicatie (GC).
En dat heeft mijn leven verrijkt!
Nog steeds leer ik tijdens trainingen hoe belangrijk het is om eerst naar mezelf te luisteren, voor ik met de ander in gesprek ga.
‘Wat gebeurt er precies? Wat voel ik daarbij?
Waar heb ik behoefte aan? Wat wil ik de ander vragen?’
Dit zijn de basisvragen van GC en die helpen me in contact met de ander  vooral ook in het contact met mezelf.

Vallen en opstaan
Van onbewust onbekwaam word ik langzaam bewuster bekwaam.
Maar dat  gaat wel met vallen en opstaan.
Wat er verandert is . is dat ik meer rust in mezelf ervaar tijdens gesprekken. Ook neem ik nu meestal een pauze voor ik (terug) reageer.
Ook ben ik me bewust waarom ik dingen zeg en van de impact ervan.
Mijn onzekerheid is er soms nog, maar daar ben ik me bewuster van
en ik weet beter waar het vandaan komt.
Machteloos voel ik me bijna nooit meer, hoopvol des te meer.

Grootste inzicht is dat een liefdevoller gesprek nooit bij de ander begint,
maar altijd bij mezelf.

Wil jij als je spreekt en als je hoort ook het licht van liefde laten schijnen
en daardoor verschil maken?