Dit dagboek heeft me erg geraakt en ik heb het geboeid en vol verwondering gelezen. Het is het persoonlijk verhaal van een jonge Joodse vrouw, Etty. Ze schrijft tijdens de tweede wereldoorlog over haar leven en gevoelens. En dat doet ze eerlijk en oprecht. Het is een verhaal over persoonlijke ontwikkeling, kracht, liefde en innerlijke processen. En ze laat zien dat je tijdens de donkerste periode in je leven vol vertrouwen, liefdevol en positief in het leven kunt staan. En dat echte vrijheid van binnen zit.
Hiermee inspireert Etty me en regelmatig denk ik aan haar inzichten en kijk op het leven. Het is een boek vol hoop en liefde, die nog altijd van toepassing is. Ik kan het dus iedereen aanraden dit boek te lezen.
