‘Kracht zit diep van binnen, 
voor elke traan die vloeit wordt een zaadje gezaaid.
En groei begint.’ – onbekend

‘Niet huilen!’
‘Je hoeft niet verdrietig te zijn’
‘Hou je taai.’
‘Kop d’r veur hé?’
‘Alles komt goed.’
‘Je bent zo sterk.’
‘Positief blijven denken.’

Dit werd vaak tegen mij gezegd op momenten dat ik het moeilijk had. Misschien herken je het en is het ook tegen jou gezegd op moeilijke momenten in je leven. Of misschien zeg je het zelf wel eens wel tegen iemand die een verdrietige periode doormaakt. 

Verdriet hoort bij het leven
Van nature ben ik positief en blij ingesteld, maar dat betekent niet dat verdriet me bespaard blijft. Net als ieder ander, krijg ook ik te maken met verdriet en pijn. Dat hoort bij het leven. Dingen die anders gaan dan gewild, ziekte, afscheid door de dood, verbroken relaties, ruzies en financiële onzekerheid… Gebeurtenissen die in mijn leven zijn voorgekomen en die veel emoties met zich meebrachten, waaronder verdriet. Voor mij gold dat ik het lastig vond verdriet toe te laten. Het delen met anderen deed ik al helemaal niet graag, trok me liever terug op moeilijke momenten. Ik liet liever mijn blije en positieve kant zien aan anderen. Aan de buitenkant leek het dus allemaal goed met mij te gaan. Mijn verdriet verborg ik liever, uit schaamte. Het leek alsof anderen het goed voor elkaar hadden. Misschien herken je dit wel?

Mijn les geleerd
Inmiddels is het helemaal anders. Nu weet ik dat het goed is om ruimte aan verdriet te geven. Verdriet is te vergelijken met een wond. Dat is een beschadiging van de huid, die ontstaat door een trauma of ziekte. Door een wond op de juiste manier te verzorgen en daar tijd voor te nemen, geneest het beter en sneller. Zo is het ook met verdriet. Verdriet is er niet zomaar. Het is ontstaan na een vervelende of schokkende ervaring. Door de juiste verzorging en door rust en aandacht te geven aan verdriet, kan de wond achter het verdriet genezen. 

Of het makkelijk is om verdriet toe te laten en er naar te luisteren? Nee, zeker niet! Maar het is de moeite waard gebleken.
Wat voor mij hierbij heeft gewerkt is:  

• Alle gevoelens toe laten en op te schrijven; door ruimte te geven aan verdriet en tranen kan ik het beter begrijpen en loslaten. Dit heeft me ook geholpen veerkrachtiger te worden. 
• Me kwetsbaar en open op stellen naar mijn omgeving; door te delen kreeg ik hulp en steun van familie en vrienden.
• Mezelf beter leren kennen en begrijpen; door moeilijke omstandigheden leerde ik mezelf al goed kennen. Aanvullend zijn mijn beste investeringen die in trainingen en cursussen op gebied van persoonlijke ontwikkeling. 
• Verantwoordelijkheid nemen; niemand anders is verantwoordelijk voor mezelf. 
• Regelmatig momenten voor mezelf inplannen; door te wandelen of fietsen in de natuur of een goed boek te lezen kom ik tot rust.  

Levensvreugde
Uiteindelijk kan ik dus zeggen dat ik meer van het leven ben gaan houden sinds ik pijn en verdriet ben gaan omarmen. Door moeilijke momenten die ik heb meegemaakt besef ik hoe waardevol het leven is. Hierdoor geniet ik ook extra van de mooie momenten. 

Voel jij je soms ook verdrietig en weet je niet goed hoe je daarmee om moet gaan? Stop het in ieder geval niet weg en slik je tranen niet in.

Laat het gaan en laat het stromen. Durf te kijken naar de wond. Naar de pijn achter je verdriet. Je kan het, want je hebt meer kracht in je dan je denkt. Huil en zaai een zaadje en je zult zien dat je gaat groeien …

Als je merkt dat je vastloopt, omdat het verdriet te groot en complex is, trek dan aan de bel bij een professionele hulpverlener om je te helpen. Samen kun je soms verder komen.